می گویند همه آب‌هایی که با نام معدنی به فروش می‌رسد از دل کوه می‌جوشد و با گذر از شکاف‌ها و سنگ‌های آهکی به طور طبیعی تصفیه می‌شود و غنی از املاح معدنی است، اما آیا به‌درستی آب معدنی‌های موجود در بازار معدنی است؟ این‌که می‌گویند بیشتر آب بطری‌ها از نوع آب لوله‌کشی است، صحت دارد؟ آیا آب معدنی را هم بسان آب لوله‌کشی تصفیه و گندزدایی می‌کنند؟ ارزش املاح موجود در این آب‌ها چه میزان است؟ این آب‌ها برای چه کسانی محدودیت مصرف دارد؟

آب معدنی چند نوع دارد

آب معدنی، همان آب چشمه است که با عبور از طبقات و لایه های کوه ها به طور طبیعی تصفیه و هنگامی که به سطح زمین می رسد به جوش و خروش در آمده و اکسیژن فراوانی دریافت می کند. این آب ها به دلیل گذر از سنگ های معدنی حاوی املاح زیادی چون کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم بوده و طعم و مزه بهتری نسبت به آب لوله کشی دارد.

اما باید بدانید آب معدنی طبیعی، آب چشمه، آب فرموله شده و آب آشامیدنی از جمله انواعی است که این روزها در بطری های آب معدنی پر می شود و نمی توان گفت همه آب هایی که در بازار به فروش می رسد، معدنی است، اما چه تفاوتی میان این آب ها وجود دارد و کدام بر دیگری برتری دارد؟

آب معدنی طبیعی از یک منبع زیرزمینی مانند چشمه، چاه های فوران کننده و چاه هایی که منشأ آب خیز آن زیرزمینی است به دست می آید. این آب ها به علت آن که از سوی مقامات مسئول ثبت شده و به طور مداوم تست می شود، حفاظت شده است و تحت تاثیر سموم شیمیایی و آلودگی های محیطی (فاضلاب) قرار ندارد و از نظر میکروبیولوژیک دارای کیفیت مناسب است. این آب ها دارای ترکیبات شیمیایی و معدنی خاصی و در مقایسه با انواع دیگر آب های بطری شده دارای بهترین کیفیت است.

اما آب برخی چشمه ها همچون آب هایی که در برخی روستاها آب شرب اهالی را تشکیل می دهد با وجود آن که یک منبع زیرزمینی مشخص دارد، اما بیشتر از سوی مقامات مسئول شناسایی و ثبت نمی شود و میزان مواد شیمیایی و معدنی آن تعیین شده نیست و به دلیل آن که احتمال دارد حفاظت شده نباشد، می تواند تحت تاثیر مواد شیمیایی محیط قرار گرفته و از نظر میکروبیولوژیک مناسب نباشد.

آب آشامیدنی هم از آب رودخانه ها، دریاچه ها، آبگیرها و سدها تهیه می شود و نوعی آب لوله کشی است و بی آن که منبع زیرزمینی خاصی داشته باشد، می تواند درصدی از بطری های موجود در بازار را پر کند و حتی برخی کارخانه های غیرمتعهد به منظور این که طعم این آب شبیه آب های زیرزمینی شود به آن نمک های معدنی می افزایند. اما آب های معمولی بطری شده ای هم وجود دارد که بر اساس آیین نامه های ویژه ای با املاحی چون سدیم، پتاسیم، آهن، منگنز و کلسیم فرموله و سختی آن تنظیم شده و با نام محصول تولید شده در کارخانه به بازار روانه می شود. البته احتمال این که چند نوع آب را هم با یکدیگر مخلوط کنند، وجود دارد.

آب بطری شده تصفیه می شود، اما...

اما آیا آب های معدنی را تصفیه و ضدعفونی می کنند؟ معمولا برای ضدعفونی کردن آب های بطری شده از روش کلر زنی کمتر استفاده می شود و خطرهای ناشی از پرکلرین در این نوشیدنی ها دیده نمی شود؛ ولی بیشتر کارخانجات از اعمال متفاوتی از قبیل فیلتراسیون، تصفیه ازنی، تابش اشعه ماورای بنفش و تصفیه اسمزی استفاده می کنند و گرچه ممکن است این روش ها با کیفیت مناسبی محتوای میکروبی آب را از بین ببرد و طعم خاصی در آب به جا نگذارد، ولی احتمال دارد برخی شرکت های غیرمتعهد به دلیل ناآگاهی، با تابش بیش از حد اشعه به بطری های پر شده، ترکیبات مضر بطری های پلاستیکی را به درون آب منتقل کنند؛ البته این را هم بدانید برخی آب های معدنی تصفیه نمی شود.

باز هم احتمال آلودگی وجود دارد

اما این که بگوییم آب های بطری شده به علت تصفیه شدن دارای آلودگی نیستند، فرضیه چندان محکمی نیست. باید بدانید اگر آب سفره های زیرزمینی یا مجاری برخی چشمه ها به دلیل مجاورت با زباله های صنعتی و زمین های کشاورزی آلوده به ترکیباتی از قبیل نیترات، سیانید، آمونیاک، زیست کش های آلی و فلزات سنگینی همچون سرب، جیوه و کادمیوم باشد این ترکیبات در اثر تصفیه، جوشاندن یا ضدعفونی کردن از بین نرفته و اثرات خطرناک آن همچنان تهدیدکننده سلامت مصرف کنندگان است.

پس حتما برای تهیه آب های بطری شده انواع معتبر و نشان دار آن را انتخاب کنید و از خرید آب هایی که تاریخ انقضا نزدیکی دارند، اجتناب کنید و بدانید بیشتر آب های نامعتبری که در مسیر مسافرت در دسترس مسافران قرار می گیرد، بار میکروبی و شیمیایی بالایی دارد.

دلیل مزه و بوی ناخوشایند آب های معدنی چیست؟

برخی املاح و نمک های معدنی موجود در آب های زیرزمینی مسئول ایجاد رنگ، بو و طعم خوشایند یا ناخوشایند در برخی آب های بطری شده است که درصد این املاح بنا به سرچشمه آن از یک شرکت تا شرکت دیگر متفاوت است. به عنوان مثال نمک های آهن دار رنگ آب را متمایل به قرمز و نمک های منگنزدار قهوه ای متمایل به سیاه می کند. زردی آب نشان دهنده وجود خاک رس یا ترکیبات گیاهی است و سبزی آن نشانه جلبک هاست. جالب است بدانید گاهی رشد جلبک در اثر مجاورت طولانی مدت برخی از این آب ها با نور خورشید دیده شده است و این موضوع به دلیل وجود مواد آلی در این آب هاست.

اما دلیل طعم ناخوشایند برخی آب های معدنی چیست؟ چنانچه در آب های معدنی درصد آهن و آلومینیم زیاد باشد مزه آن قابض و گس می شود و همین طور آب های منیزیم دار تلخ، سیلیس دار غلیظ، کلروره شور، قلیایی طعم صابون و آب های اسیدی ترش مزه اند. البته آب هایی هم که بوی ناخوشایندی دارند اسید سولفوریک، فنل، کلر و آمونیاک بالایی داشته و معمولا بهترین دما برای مصرف آن 5 تا 15 درجه سانتی گراد است؛ چرا که بر اثر گرم شدن بوی ناخوشایند آن بیشتر نمایان می شود.

آب معدنی درمانگر نیست

اما آیا می توان با مصرف روزانه آب معدنی کلسیم روزانه بدن را تامین کرد؟ به گفته متخصصان تغذیه یک لیتر آب معدنی تقریبا 30 میلی گرم یا قدری بیشتر کلسیم دارد و اگر فردی روزانه به 800 یا 900 میلی گرم کلسیم نیاز داشته باشد باید 30 لیتر آب در روز بنوشد و این کارشدنی نیست و خوب است بدانید درصد املاح موجود در آب های معدنی به میزانی نیست که بتوان خاصیت درمانی قابل توجهی از آن انتظار داشت.

آب معدنی برای چه افرادی ضرر دارد؟

آب های بطری شده ای که املاح و سختی بالایی دارند، سنگ ساز بوده و برای کلیه مفید نیست؛ البته آب شرب برخی شهرها و مناطق کویری همچون قم و اصفهان که منیزیم، کلسیم، گچ و آهک زیادی دارد به دلیل سختی بالا در مقایسه با آب های معدنی برای مبتلایان به ناراحتی های کلیوی تفاوت چندانی ندارد. البته خوب است بدانید میزان املاح آب های فرموله شده نسبت به آب معدنی طبیعی کمتر است.

از طرفی به دلیل آنکه سدیم در بیشتر آب های معدنی حضور قوی دارد، مصرف زیاد آن برای مبتلایان به پرفشاری خون توصیه نمی شود و گاهی فلوئور زیاد برخی از این آب ها سبب لکه شدن مینای دندان یا ایجاد زواید دردناکی در استخوان ها می شود و گرچه نیترات موجود در آب های معدنی کنترل شده و در حد مجاز است، اما با توجه به این که دریافت ترکیبات نیتراتی از غذاهای فرآوری شده همچون سوسیس و کالباس در برنامه غذایی روزانه افراد زیاد است، توصیه می شود که از مصرف مداوم آب های بطری شده بپرهیزید.

 

 

لامپی كه از جلبك ها انرژی می گيرد!

مجموعه: نوآوری و کشفیات علمی

 

لامپی كه از جلبك ها انرژی می گيرد !
یک طراح مجارستانی طرح مفهومی لامپ AlgaeBulb را ارائه کرده است که از انرژی سبز و رایگان حاصل از جلبک‌ها برای روشنایی محیط استفاده می‌کند.
جلبک پتانسیل بالایی برای استفاده بعنوان یک منبع انرژی سبز برخوردار است، اما در حال حاضر استفاده از این منبع نیازمند بکار بردن حجم زیادی جلبک است.
طرح لامپ جلبکی کهتوسط یک طراح مجارستانی ارائه شده است، سیستم نسبتا بزرگ کشت جلبکی را در مقیاسبسیار کوچک و در قالب یک لامپ عرضه کرده است که برای روشنایی دادن به محیط، به منبعانرژی برق خارجی نیاز ندارد.
طرح مفهومی لامپ جلبکی AlgaeBulb شبیه یک پوسته دراز تخم مرغ است که یک مکان مناسب برای این میکروارگانیسم ایجاد می‌کند؛ با استفاده از یک پمپ هوای کوچک، مخزن و مواد آبگریز، برق مورد نیاز برای روشن کردن لامپ LED‌ تأمین می‌شود.
پمپ با فشرده‌سازی هوا درون مخزن جلبک که با مواد آبگریز (هیدروفوبیک) پوشش داده شده است، محتوای سیال درون مخزن را حفظ و امکان جریان داشتن آزاد هوا را فراهم می‌کند؛ پوشش مخزن نیز از جنس پلی کربنات شفاف است که باعث انتشار نور لامپ LED‌ در محیط می‌شود.از جمله ایرادات مطرح شده به این طرح مفهومی نحوه پر کردن مجدد مخزن جلبکی عنوان شده است.

 

 

درباره اثرات درمانی یخ چه می دانید؟

 

بعضی محققان معتقدند، دمای پایین برای سلامت بدن مفید است، اما چگونه؟

یخ برای مقابله با میکروب ها مفید است:

اگر به سرما عادت ندارید، فرو رفتن در آب سرد و یخ می تواند با ایجاد ضربان قلب نامنظم به ویژه در افراد مسن باعث شوک شود که در عرض ۳ تا ۵ دقیقه فرد را از پا درمی آورد. اما گرفتن یک دوش آب نسبتاً سرد در اول صبح باعث تقویت سیستم دفاعی بدن می شود. به گفته محققان آب سرد گردش خون را بهبود می بخشد و تولید سلول های ایمنی را افزایش می دهد.

گرفتن دوش آب سرد باعث می شود بدن تلاش کند خود را گرم نگه دارد بنابراین روند سوخت و ساز بالا می رود و سیستم ایمنی فعال می شود؛ در نتیجه گلبول های سفید بیشتری در بدن رها می شود. نتایج بررسی ها نشان می دهد، افرادی که دوش سرد می گیرند؛ در مقایسه با دیگران کمتر دچار سرماخوردگی می شوند.

 

ماساژ با یخ درد را از بین می برد:

ماساژ دادن یخ روی پوست می تواند درد را کاهش دهد.در بررسی که روی ۹۰ زن باردار انجام شد داوطلبان به ۳ گروه تقسیم شدند. برای گروه اول از روش ماساژ با یخ استفاده کردند برای گروه دوم از طب فشاری بهره بردند و به گروه سوم دارونما دادند.گروهی که ماساژ یخ دریافت کردند به مدت طولانی تری احساس درد نمی کردند طب فشاری نیز موثر بود اما اثر آن ماندگاری زیادی نداشت.

البته یخ نباید مستقیم روی بدن قرار گیرد زیرا باعث سوختگی می شود. یخ درد را تا یک سوم کاهش می دهد. همچنین با استفاده از یخ، مشکل دندان از جمله درد آبسه تا ۵۰ درصد کاهش می یابد.

تزریق آمپول یخ، سرطان پروستات را درمان می کند:

از بین بردن سلول های سرطانی از طریق منجمد و آب کردن (کرایوتراپی) به عنوان یک روش درمان نسبتاً جدید برای سرطان پروستات مطرح است. این روش که کریوسرجری نامیده می شود شامل منتقل کردن گاز سرد به غده پروستات است. گاز به توپ های یخ تبدیل می شود که سرطان را از بین می برد. از این روش عمدتاً برای بیمارانی استفاده می شود که برای خارج کردن پروستات عمل جراحی انجام نمی دهند.

استفاده از یخ برای ورزشکاران:

تاثیر درمانی یخ سال هاست که شناخته شده است. برای درمان آسیب های شدید ورزشی، مانند کشیدگی یا پیچ خوردگی بلافاصله کمی یخ را به مدت ۱۰ دقیقه تا نیم ساعت روی عضو صدمه دیده بگذارید تا درد و التهاب کاهش پیدا کند. بهتر است یخ را در حوله بپیچید.

بسته های یخ برای مقابله با میگرن:

نتایج بررسی های متعدد نشان می دهد، قرار دادن بسته های یخ در کاهش درد موثر است. یخ رگ های خون را که به مغز خون می رساند، منقبض می کند.

کاربرد هوای سرد

تسکین درد آرتریت:

پزشکان اروپایی به بیماران مبتلا به آرتریت، سرما درمانی را توصیه می کنند. در این روش درمانی میزان مواد شیمیایی که هنگام التهاب رها می شود به طور چشم گیری کاهش می یابد. برای اجرای این شیوه درمانی، بیمار در یک اتاق قرار می گیرد و هوای داخل به منهای ۸۰تا۹۰ درجه سانتی گراد سرد می شود. بیماران باید پوشش کمی داشته باشند تا هوای سرد، پوست آن ها را خنک کند، آن ها به مدت ۵ دقیقه در این اتاق قرار می گیرند. البته برای پیشگیری از سرماخوردگی از جوراب، دستکش و ماسک برای محافظت از دهان و بینی استفاده می شود.

خواب بهتر در هوای خنک:

اگر چه بیشتر ما دوست داریم در جای گرم بخوابیم اما با پایین آوردن دمای اتاق خواب راحت تری خواهیم داشت. دستگاه گرمایشی، هوا را خشک می کند، در نتیجه غشای مرطوب ریه نیز خشک می شود. در این دمای گرم، توان بدن برای مقابله با ویروس ها و عفونت ها پایین می آید. باز گذاشتن پنجره ها و گردش هوا، باعث خارج شدن ویروس های موجود در هوا می شود.

بنابراین سعی کنید دمای اتاق خواب همیشه پایین باشد تا خواب خوبی داشته باشید. به طور کلی دمای بدن انسان هنگام شب به پایین ترین حد می رسد اما دمای بدن افرادی که از کم خوابی رنج می برند افزایش می یابد. در این زمینه خنک نگه داشتن محیط، راهکار مناسبی است. البته توجه داشته باشید سرد بودن بیش از حد اتاق نیز می تواند باعث بدخوابی شود